Page 43 - tmp
P. 43
Polimorfizmi glutation S-transferaza M1 i T1 kod bolesnika sa karcinomom bubrežnog
parenhima
Natalija Krstić
Regionalni centar za talente Beograd II, natalija.krstic@yahoo.com
1. Uvod 4. Rezultati istraživanja
Rezultati brojnih istraživanja ukazuju na ulogu Učestalost GSTM1 nultog genotipa je bila veća kod
glutation-S transferaza (GST) kao biomarkera za pacijenata sa sKBP (52%) u poređenju sa kontrolama
nastanak različitih karcinoma, uključujući i karcinom (51%). Nosioci GSTM1 nultog genotipa imaju 2,4 puta
bubrežnog parenhima (KBP). (1) Glutation S- veći rizik za nastanak sKBP. Učestalost GSTT1 aktivnog
transferaze su velika familija enzima koja u organizmu genotipa je bila veća kod pacijenata sa sKBP (79%) u
učestvuje u fazi detoksikacije. (2) Velika superfamilija poređenju sa kontrolama (72%). Kod osoba sa GSTM1
GST gena kodira citosolne enzime, najzastupljeniji nultim/ GSTT1 aktivnim genotipom, rizik za oboljevanje
pripadnici citosolnih GST-ova su familije (klase): alfa od sKBP je bio 8 puta veći nego kod osoba sa GSTM1
(GSTA), mi (GSTM), pi (GSTP), i teta (GSTT). (3) aktivnim/ GSTT1 nultim genotipom. GSTM1 i GSTT1
Genetski polimorfizam je prisutan kod mnogih članova genotipovi ne pokazaju statistički značajnu korelaciju sa
familije ali se za nastanak oboljenja do sada kao stepenom diferentovanosti tumora, međutim, naši
najznačajniji pokazao delecioni polimorfizam unutar rezultati su pokazali značajno veću učestalost tumora sa
klasa GSTM1 i GSTT1.(4) visokim stepenom diferentovanosti kod pacijenata sa
GSTM1 nultim i GSTT1 aktivnim genotipom, nezavisno
ili u kombinaciji. Takođe, nije bilo značajne razlike
2. Cilj rada između bolesnika sa sKBP i kontrolne grupe u pogledu
polne distribucije, indeksa telesne mase i učestalosti
pušenja. Rizik za nastanak sKBP je bio približno 2 puta
Cilj ovog rada je bio da se ispita veza između GSTM1 i veći kod osoba sa povšenim arterijskim pritiskom nego
GSTT1 polimorfizma i podložnosti za nastanak svetlo kod osoba sa normalnim krvnim pritiskom.
ćelijskog karcinoma bubrežnog parenhima (sKBP).
5. Zaključak
3. Materijal i metode rada
Prema našim rezultatima, GSTM1 nulti genotip je
U studiju je uključeno 98 novoobolelih slučajeva sa statistički značajno povezan sa rizikom za oboljevanje
sKBP i 240 kontrola, uparenih prema polu i starosti. Za
prikupljanje podataka o izloženosti pretpostavljenim od sKBP, i nezavisno i u kombinaciji sa GSTT1 aktivnim
genotipom, kao i sa sporijom progresijom tumora.
sredinskim faktorima rizika za nastanak karcinoma
korišćen je strukturisani epidemiološki upitnik. Dodatna istraživanja na većem broju ispitanika su
neophodna da bi se ovi nalazi potvrdili i detaljnije
Histološku procenu izvršio je uropatolog u skladu sa
WHO klasifikacijom tumora i TNM sistemom za ispitali.
klasifikaciju tumora prema stepenu diferentovanosti.
Polimorfizam GSTM1 i GSTT1 je određivan metodom 6. Literatura
multipleks PCR-a.
(1) Hayes JD, Pulford DJ. The Glutathione S-
Transferase Supergene Family: Regulation of GST and
the Contribution of the lsoenzymes to Cancer
Chemoprotection and Drug Resistance Part II.
(2)Ketterer B. Protective role of glutathione and
glutathione transferases in mutagenesis and
carcinogenesis.
(3) Mannervik B, Wildersten M. Human glutathione
transferases: classification, tissue distribution, structure
and functional properties.
Slika 1- Multipleks PCR analiza polimorfizma gena (4) Howells RE, Holland T, Dhar KK, et al. Glutathione
S-transferase GSTM1 and GSTT1 genotypes in ovarian
GSTM1 i GSTT1
cancer: association with p53 expression and survival
